Κατά την περίοδο ανθοφορίας της ελιάς, πολλοί παραγωγοί παρατηρούν κιτρίνισμα φύλλων στα δέντρα τους.
Το φαινόμενο μπορεί να προκαλεί ανησυχία, ωστόσο δε σχετίζεται πάντα με κάποια ασθένεια.
🔸 Φυσιολογικές ή διατροφικές αιτίες
Κατά την ανθοφορία και επικονίαση, η ελιά μεταφέρει ενέργεια στα άνθη, στερώντας θρεπτικά στοιχεία από τα παλιά φύλλα. Το φαινόμενο εντείνεται αν υπάρχει ανεπάρκεια σε άζωτο ή μικροθρεπτικά συστατικά. Επιπλέον, η ελιά φυσιολογικά αλλάζει φύλλα κάθε δύο χρόνια (συνήθως Μάιο – Ιούνιο), κάτι που προκαλεί φυσική φυλλόπτωση.
🔸 Έλλειψη αποθεμάτων
Η ελλιπής συσσώρευση εφεδρικών ουσιών, λόγω προηγούμενης έντονης καρποφορίας ή κακής θρέψης, μπορεί επίσης να οδηγήσει σε κιτρίνισμα.
🔸 Παρασιτικής ή μυκητιακής προέλευσης
Σε κάποιες περιπτώσεις, το κιτρίνισμα δεν είναι απλό, αλλά υποκρύπτει προσβολή από παθογόνα όπως:
Αν το φαινόμενο περιλαμβάνει και πτώση φύλλων, γκριζάρισμα στην κάτω επιφάνεια ή άλλες αλλαγές στην υφή, τότε υπάρχει υποψία μυκητολογικής προσβολής. Σε κάθε περίπτωση, συμβαίνει μείωση στη φωτοσυνθετική ικανότητα και κατ’ επέκταση στην παραγωγή ενέργειας. Αυτό επηρεάζει την επικονίαση και την καρπόδεση, μειώνοντας την απόδοση.
Μειώνεται η φωτοσυνθετική ικανότητα, και κατ’ επέκταση η παραγωγή ενέργειας. Αυτό επηρεάζει την επικονίαση και την καρπόδεση, μειώνοντας την απόδοση.
Προτείνεται διαφυλλική λίπανση με:
💡 Χρησιμοποιήστε προϊόντα με επιβεβαιωμένη βιοδιεγερτική δράση, σύμφωνα πάντα με τις δόσεις της ετικέτας.
Δεν ενδείκνυται η χρήση χαλκού κατά την ανθοφορία
Προτείνονται δραστικές ουσίες όπως:
🔒 Αυτές έχουν χαμηλότερη επίδραση στην άνθιση και την καρπόδεση.
Κυκλοκόνιο:
Σκούρες κηλίδες στα φύλλα, πτώση, κιτρίνισμα.
Κερκοσπορίωση:
Γκριζάρισμα κάτω επιφάνειας φύλλου, κιτρίνισμα, νέκρωση.
Το κιτρίνισμα φύλλων στην ελιά δεν είναι πάντα σημάδι ασθένειας. Μπορεί να είναι φυσιολογική διαδικασία ή ένδειξη διατροφικής έλλειψης. Όμως, εάν παρουσιάζει κι άλλες αλλοιώσεις, καλό είναι να το ελέγξετε για μυκητολογικές αιτίες.
Πηγή: