Κάθε ελαιώνας πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ιδιαίτερη περίπτωση όσον αφορά την πορεία πτήσης των ακμαίων του πυρηνοτρήτη. Κάθε καλλιεργητής οφείλει να παρακολουθεί την πορεία πτήσης του εντόμου μέσω του δικτύου φερομονικών παγίδων στον ελαιώνα του.
Η περίοδος της άνθησης έχει τελειώσει. Σε σχέση με πέρυσι η άνθηση άρχισε πιο όψιμα, γεγονός που θα μπορούσε να αποδοθεί στις ιδιαίτερες καιρικές συνθήκες και συγκεκριμένα στις δροσερότερες θερμοκρασίες από τον Απρίλιο μέχρι τώρα. Η καρπόδεση φαίνεται να είναι πολύ ικανοποιητική και στις περισσότερες περιοχές πλουσιότερη σε σχέση με πέρυσι. Τα καρπίδια ποικίλουν σε μέγεθος ανάλογα με την περιοχή και την κλιμάκωση της άνθησης.
Όπως σημειώνει το Περιφερειακό Κέντρο Προστασίας Φυτών, Ποιοτικού & Φυτοϋγειονομικού Ελέγχου Βόλου στο τεχνικό δελτίο που εξέδωσε, οι συλλήψεις ακμαίων του πυρηνοτρήτη στο δίκτυο φερομονικών παγίδων, είναι γενικά μέτριες. Μετά την ολοκλήρωση της καρπόδεσης, παρατήρησαν μία σταθερή ανοδική τάση συλλήψεων ακμαίων, γεγονός που σηματοδοτεί την έναρξη της καρπόβιας ή καρποφάγου γενιάς του πυρηνοτρήτη.
Η προνυμφική δραστηριότητα προκαλεί θεαματική καρπόπτωση τον Ιούλιο (“πιπέρι” μικρής διαμέτρου καρποί) και κυρίως το Σεπτέμβριο (“καλογρί” μεγαλύτερης διαμέτρου καρποί) με σοβαρότατες επιπτώσεις στην παραγωγή. Για το λόγο αυτό η καρπόβιος γενεά θεωρείται ως η πλέον ζημιογόνος, γεγονός που καθιστά τον πυρηνοτρήτη έναν από τους σοβαρότερους εχθρούς της ελιάς.
Πρέπει να σημειώσουμε ότι στη γενιά αυτή δεν υπάρχει καμία ανοχή στη ζημιά, αφού οι καρποί που προσβάλλει αποτελούν μη αναπληρώσιμη απώλεια παραγωγής.
Συνεπώς, η αντιμετώπιση της γενεάς αυτής είναι απαραίτητη και βασίζεται αποκλειστικά σε επεμβάσεις με χημικά, μικροβιακά και μικροβιακής προελεύσεως σκευάσματα. Αυτά είναι περιορισμένα σε αριθμό και δε διαθέτουν σε βάθος δράση.
Συγκεκριμένα, η προνύμφη του πυρηνοτρήτη κατά την εκκόλαψή της, μπαίνει απευθείας στο εσωτερικό του καρπού και δεν κυκλοφορεί καθόλου στην επιφάνεια του καρπού. Συνεπώς, για να είναι αποτελεσματική η καταπολέμηση, θα πρέπει κατά την εναπόθεση των ωών του πυρηνοτρήτη, να έχουμε ήδη ψεκάσει την επιφάνεια των καρπών.
Επίσης, το ακμαίο δεν αποθέτει τα ωά αποκλειστικά στον κάλυκα, αλλά και σε άλλα σημεία στην επιφάνεια του καρπού. Οι προνύμφες που βγαίνουν από ωά πάνω ή κοντά στον κάλυκα του καρπιδίου, κατά την είσοδό τους στο εσωτερικό του καρπού, συνήθως καταστρέφουν τα αγγεία που συνδέουν τον καρπό με τον ποδίσκο και έτσι προκύπτει η πρώτη περίοδος καρπόπτωσης των μικρών καρπών κατά τον Ιούλιο, το αποκαλούμενο “πιπέρι”.
Οι προνύμφες που κατά την είσοδο στον καρπό δεν αποκόπτουν τα αγγεία καρπού-ποδίσκου, τρέφονται μέσα στον πυρήνα, ενώ ο καρπός ταυτόχρονα μεγαλώνει. Όταν η προνύμφη συμπληρώσει την εξέλιξή της, συνήθως βγαίνει από τον καρπό, από την περιοχή του ποδίσκου, αποκόβοντας τα αγγεία σύνδεσης καρπού-ποδίσκου.
Πρόκειται για μια λανθάνουσα προσβολή καρπών που αντιλαμβανόμαστε αργότερα κατά το Σεπτέμβριο, γνωστή και ως “καλογρί”. Επίσης, πολύ συχνά συμβαίνει σε έναν καρπό, τα ακμαία να αποθέτουν περισσότερα από ένα ωά και, ανάλογα με το μέγεθος του καρπού, ο αριθμός των ωών μπορεί να φτάσει ακόμη και τα δέκα η περισσότερα.
Συνιστούμε στους παραγωγούς να παρακολουθούν τις συλλήψεις των ακμαίων του πυρηνοτρήτη, στο δίκτυο των φερομονικών παγίδων στον ελαιώνα τους και, στην περίπτωση αύξησης των συλλήψεων, να επέμβουν άμεσα με ένα κατάλληλο και εγκεκριμένο εντομοκτόνο, όταν τα περισσότερα καρπίδια έχουν φτάσει σε διάμετρο τα 4-5 χιλιοστά και, γενικά, να είναι μικρότερα από 8-9 χιλιοστά.
Η επανάληψη του ψεκασμού εξαρτάται από:
Αποφεύγουμε ψεκασμούς με μελισσοτοξικά φυτοπροστατευτικά προϊόντα κατά τη διάρκεια της άνθησης και, όπου αυτό είναι αναγκαίο, να τις πραγματοποιούμε κατά τις απογευματινές ώρες.
Σε κάθε περίπτωση πρέπει να τηρούμε αυστηρά τις οδηγίες χρήσης των φυτοπροστατευτικών προϊόντων για την αναλογία χρήσης, τη συνδυαστικότητα, τον κίνδυνο φυτοτοξικότητας, το διάστημα μεταξύ τελευταίας επέμβασης και συγκομιδής και τα μέτρα προστασίας για την αποφυγή δηλητηρίασης.
Πηγές:
