Οι αφλατοξίνες είναι μια οικογένεια τοξινών που παράγονται κυρίως από δύο συγγενή είδη Aspergillus, μύκητες που βρίσκονται ειδικά σε περιοχές με ζεστό και υγρό κλίμα. Η μόλυνση των γεωργικών προϊόντων με αφλατοξίνη είναι ένα σημαντικό πρόβλημα σε πολλές χώρες του κόσμου με σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις.

Ο κατάλογος των προϊόντων της πρωτογενούς παραγωγής, τα οποία μπορεί να μολυνθούν από αφλατοξίνες, περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και τα παρακάτω προϊόντα:

• Σιτηρά, όπως ο αραβόσιτο, το σόργο, το ρύζι, το σιτάρι και το κεχρί
• Ελαιούχους σπόρους, όπως η αραχίδα, η σόγια, ο ηλιόσπορος και το βαμβάκι
• Καρυκεύματα, όπως το τσίλι, το μαύρο πιπέρι, το τζίντζερ και ο κουρκουμάς
• Καρπούς δένδρων, όπως τα αμύγδαλα, τα κελυφωτά φιστίκια, τα φουντούκια και τα καρύδα

Τρόφιμα στα οποία ανιχνεύονται οι αφλατοξίνες, σε όρια πάνω από αυτά που έχει θέσει η νομοθεσία, κατάσχονται και καταστρέφονται. Αυτό οδηγεί σε οικονομική ζημιά πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως σε παγκόσμιο επίπεδο.

Το πρόβλημα με τις αφλατοξίνες είναι επίσης μεγάλο και στο κελυφωτό φιστίκι. Μέχρι και σήμερα, οι έλεγχοι σε κελυφωτά φιστίκια αποδεικνύουν ότι το πρόβλημα εμφανίζεται σε μεγάλη συχνότητα.

Ωστόσο, η προστασία των καρπών πάνω στο δένδρο δεν είναι εφικτή. Η απομάκρυνση των καρπών κακής ποιότητας κατά την επεξεργασία τους μετά τη συγκομιδή, αποτελεί μια λύση. Μια τέτοια διαλογή με το χέρι είναι, όμως, πολύ χρονοβόρα αλλά έχει πολύ καλά αποτελέσματα.

Σήμερα, τα μέτρα που μπορούν να εφαρμοστούν είναι τα εξής:

• Ταχεία αποφλοίωση και αποξήρανση των καρπών μετά τη συγκομιδή.
• Αποθήκευση σε χώρους καθαρούς, στεγνούς, με χαμηλή σχετική υγρασία.
• Αυτόματο σύστημα οπτικής ανίχνευσης προβληματικών καρπών