Η κερασιά είναι ένα από τα ομορφότερα καρποφόρα δέντρα που το καλοκαίρι μας δίνει πεντανόστιμους καρπούς, τα λαχταριστά κεράσια με το κόκκινο χρώμα και τη μοναδική γεύση. Διάσημη για την υπέροχη ανθοφορία της με πανέμορφα λουλούδια χρώματος απαλού ροζ έως λευκού, η άνθιση της κερασιάς αποτελεί σύμβολο ερχομού της άνοιξης και σε χώρες της Ανατολής γιορτάζεται με πλήθος εκδηλώσεων.
Στη χώρα μας, η κερασιά καλλιεργείται περισσότερο σε περιοχές της βόρειας Ελλάδας και ειδικά στην περιοχή της κεντρικής Μακεδονίας. Το κεράσι είναι ένας καρπός με φανατικούς θαυμαστές και πλούσια διατροφική αξία, καθώς περιέχει υψηλή περιέκτικότητα σε βιταμίνες, ανιοξειδωτικά, σίδηρο, ασβέστιο και μαγνήσιο. Ας δούμε τις σημαντικότερες συμβουλές για την καλλιέργεια της κερασιάς, προκειμένου να απολαμβάνουμε πεντανόστιμα κεράσια και τη μοναδική ομορφιά των λουλουδιών της μέσα στην άνοιξη.
Στον ελληνικό χώρο καλλιεργούνται αρκετές εξαιρετικές ποικιλίες κερασιού, πρώιμες και όψιμες, μικρόκαρπες και μεγαλόκαρπες, κάποιες με πιο τραγανή σάρκα και άλλες με πιο μαλακή υφή. Πιο γνωστές ποικιλίες κερασιάς είναι τα Τραγανά Έδεσσας, τα Τραγανά Κομοτηνής, τα Μπακιρτζέικα, το Πετροκέρασο, η μεγαλόκαρπη ποικιλία των Βοδενών, η τραγανή Βόλου και η Φράουλα Βόλου που έχει μεγάλη παραγωγή κερασιών. Άλλες ποικιλίες που ανήκουν στον κατάλογο με τις προωθούμενες ποικιλίες για τον ελληνικό χώρο είναι οι ποικιλές κερασιού Larian, Bigarreau Stark Hardy Giant, Bigarreau Van, Vogue, Lapin, Ferovia και Germersdorfer.
Η κερασιά καλλιεργείται σε βαθιά γόνιμα εδάφη που διαθέτουν καλή αποστράγγιση. Αποφεύγουμε να φυτέψουμε κερασιές σε ξηρά ασβεστούχα εδάφη, γιατί δεν παρουσιάζουν ικανοποιητική ανάπτυξη. Η κερασιά καλλιεργείται σε περιοχές που έχουν αρκετό ψύχος την περίοδο του χειμώνα, στοιχείο απαραίτητο για να σχηματιστούν τα λουλούδια της την περίοδο της άνοιξης.
Επιλέγουμε μέρη που έχουν αρκετη ηλιοφάνεια και καλό αερισμό για την καλλιέργεια της κερασιάς και αποφεύγουμε περιοχές με αρκετή υγρασία, βροχοπτώσεις ή όψιμους παγετούς κατά την περίοδο της ανθοφορίας και της καρπόδεσης. Κατά τη φύτευση της κερασιάς, επιλέγουμε να έχουμε δύο ποικιλίες που να ανθίζουν ταυτόχρονα για να επιτύχουμε καλύτερη επικονίαση μεταξύ τους να εξασφαλίσουμε πλούσια καρποφορία. Η ύπαρξη μελισσιού σε μια καλλιέργεια κερασιού βοηθάει σημαντικά στην επικονίαση των δέντρων.
Κατάλληλη εποχή για να φυτέψουμε κερασιές είναι στα τέλη του φθινοπόρου ενώ για πιο ψυχρές περιοχές στα τέλη του χειμώνα – αρχές της άνοιξης. Οι αποστάσεις φύτευσης της κερασιάς ποικίλουν ανάλογα το υποκείμενο της κερασιάς και το σύστημα διαμόρφωσης, και είναι συνήθως στα 5-6 μέτρα ενώ υπάρχουν και πιο πυκνά συστήματα φύτευσης.
Η κερασιά έχει αρκετές ανάγκες σε νερό και είναι απαραίτητη η εγκατάσταση συστήματος άρδευσης για την καλλιέργεια. Ξεκινάμε το πότισμα της κερασιάς στις αρχές της άνοιξης, καθώς οι κερασιές χρειάζονται μεγάλες ποσότητες νερού κατά την περίοδο της ανάπτυξης του καρπού. Πολλές φορές η κερασιά χρειάζεται να έχει επάρκεια νερού και κατά την περίοδο της ανθοφορίας, καθώς σε συνθήκες ξηρασίας η ανθοφορία της δεν είναι ικανοποιητική. Συνεχίζουμε το πότισμα της κερασιάς και κατά την περίοδο του καλοκαιριού και διακόπτουμε μέσα στο φθινόπωρο που ξεκινούν οι πρώτες βροχοπτώσεις.
Η κερασιά είναι σχετικά απαιτητική σε θρεπτικά στοιχεία για να έχουμε καλή ανάπτυξη, πλούσια καρποφορία και ποιοτική παραγωγή. Προσθέτουμε πλήρες βιολογικό λίπασμα, ενισχυμένο σε κάλιο, για να βοηθήσουμε στον σχηματισμό και την ωρίμανση των καρπών της κερασιάς. Επίσης, σημαντική είναι η προσθήκη ψευδαργύρου και βορίου μέσω διαφυλλικών ψεκασμών για την ικανοποιητική καρπόδεση των δέντρων. Η υπερβολική προσθήκη αζώτου μπορεί να δημιουργήσει ποιοτική υποβάθμιση της παραγωγής με μαλάκωμα των καρπών, καθώς και μείωση στη διάρκεια συντήρησης τους μετά τη συγκομιδή.
Σε νεαρά δένδρα κερασιάς γίνεται κλάδεμα διαμόρφωσης που αφορά το σχήμα που δίνουμε στις κερασιές με δημοφιλέστερα το κυπελλοειδές σχήμα που περιλαμβάνει 4-5 βραχίονες πάνω σε ένα κεντρικό κορμό, το γραμμικό σύστημα και το σύστημα παλμέττα. Κατάλληλη εποχή για το κλάδεμα καρποφορίας της κερασιάς είναι στα τέλη του χειμώνα, την περίοδο Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου. Κατά το κλάδεμα στοχεύουμε στη διατήρηση του σχήματος του δέντρου, την εξασφάλιση ζωηρής βλάστησης και παράλληλα διατήρηση της καρποφορίας της κερασιάς. Με το κλάδεμα επιτυγχάνουμε καλύτερο αερισμό και φωτισμό των δέντρων για να παράγουμε ποιοτικά και νόστιμα κεράσια. Για το επιτύχουμε, αφαιρούμε ετήσιους ή παλιούς κλάδους που δεν μας εξυπηρετούν στο σχήμα, κλαδιά που αλληλοκαλύπτονται, ξερά και άρρωστα κλαδιά, καθώς επίσης χοντρά κλαδιά (λαίμαργα) που πηγαίνουν προς την κορυφή.
Ο πολλαπλασιασμός της κερασιάς γίνεται με σπόρο και με μοσχεύματα. Αν φυτέψουμε σπόρο κερασιού, το δενδρύλλιο που θα φυτρώσει θα έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά από την ποικιλία κερασιού που φυτέψαμε και θα πρέπει να γίνει εμβολιασμός του δέντρου (μπόλιασμα) με την επιθυμητή ποικιλία κερασιάς. Κατάλληλος τρόπος εμβολιασμού της κερασιάς είναι με ενοφθαλμισμό με όρθιο Τ και μπορεί να γίνει κατά την περίοδο της άνοιξης, στα μέσα του καλοκαιριού και στις αρχές του φθινοπώρου. Μπορούμε να δημιουργήσουμε καινούρια φυτά κερασιάς χρησιμοποιώντας ξυλώδη μοσχεύματα την περίοδο του χειμώνα και φυλλώδη μοσχεύματα μέσα στην άνοιξη, τα οποία φυτεύουμε σε γλάστρες φυτωρίου και διατηρούμε σε φωτεινό δροσερό περιβάλλον, που δε χτυπούν απευθείας οι ακτίνες του ήλιου, μέχρι να ριζώσουν και να αναπτυχθούν.
Η κερασιά είναι ευαίσθητη σε αρκετές προσβολές από έντομα και ασθένειες. Για την αντιμετώπιση μυκητολογικών ασθενειών που προσβάλλουν κερασιά όπως η μονίλια, η ανθράκωση, το κορύνιο και το βακτηριακό έλκος ψεκάζουμε με οικολογικό διάλυμα χαλκού και θειαφιού, μετά το κλάδεμα, στο φούσκωμα των ματιών πριν την άνθιση και μετά την καρπόδεση. Για την αντιμετώπιση των διαφόρων εντόμων που προσβάλλουν την κερασιά, όπως η μελίγκρα, τα κοκκοειδή, ο σκολύτης, η μύγα των κερασιών, καθώς και ο τετράνυχος, ψεκάζουμε με διάλυμα θερινού πολτού και φυσικής πυρεθρίνης που είναι εγκεκριμένα σκευάσματα για τη βιολογική γεωργία.
Το σχίσιμο των καρπών της κερασιάς είναι ένα σύνθετο φαινόμενο που μπορεί να εμφανιστεί από διάφορους παράγοντες. Αρχικά, η ξηρασία και οι υψηλές θερμοκρασίες στα τέλη της άνοιξης μπορούν να προκαλέσουν σχίσιμο των καρπών. Επίσης, οι έντονες βροχοπτώσεις πριν τη συγκομιδή μπορούν να προκαλέσουν σχίσιμο των καρπών, καθώς απορροφούν απότομα νερό. Η έλλειψη φωσφόρου είναι άλλος ένας λόγος που συντελεί στην αύξηση του ποσοστού του σχισίματος των καρπών. Για την αντιμετώπιση του σχισίματος των καρπών, είναι σημαντικό να επιλέγουμε ποικιλίες κερασιού ανθεκτικές στο σχίσιμο και να κάνουμε διαφυλλικούς ψεκασμούς με φώσφορο και ασβέστιο για να μειώσουμε την εμφάνιση του σχισίματος των καρπών της κερασιάς.
Πηγή: mistikakipou.gr
