Agravia

Τα Καιρικά Φαινόμενα

Η συμπεριφορά ενός πολύπλοκου οργανισμού, όπως είναι ένα οπωροφόρο δέντρο, εξαρτάται από τη γενετική του σύσταση, τις καλλιεργητικές φροντίδες και το περιβάλλον. Ακραία καιρικά φαινόμενα προκαλούν ζημιές στην παραγωγή αλλά, πολύ συχνά, και στο φυτικό κεφάλαιο με αποτέλεσμα τις απώλειες παραγωγής και εισοδήματος για περισσότερα του ενός έτη. Ζημιές από χαλάζι, ανεμοθύελλα, πλημμύρες, υψηλές θερμοκρασίες και, πάνω από όλα, παγετούς είναι συνηθισμένες και τόσο εκτεταμένες μερικές χρονιές που επηρεάζουν την οικονομία ολόκληρων περιοχών. Ελάχιστα μόνο στοχευμένα στοιχεία θα δοθούν κατωτέρω για κάθε περιβαλλοντικό παράγοντα και πως αυτός επηρεάζει τα οπωροφόρα.

Ηλιακή Ακτινοβολία

Ηλιακή Ακτινοβολία

Ο ήλιος προσφέρει την απαραίτητη ενέργεια για τη φωτοσύνθεση και θέρμανση του οπωρώνα. Δευτερευόντως είναι συχνά απαραίτητος για τη δημιουργία επιχρώματος (κόκκινο χρώμα φλοιού) σε καρπούς (ποιοτικό και θρεπτικό στοιχείο) και τη διαφοροποίηση ανθοφόρων οφθαλμών για την επόμενη χρονιά (ουσιαστικά η ηλιακή ακτινοβολία μέσω της φωτοσύνθεσης παράγει υδατάνθρακες και η επάρκεια αυτών συγκεκριμένη εποχή για κάθε είδος βοηθά στη διαμόρφωση περισσότερων ανθοφόρων οφθαλμών και μείωση του φαινομένου της παρενιαυτοφορίας). Βέβαια η υψηλή ακτινοβολία μπορεί να προκαλέσει υπερβολική αύξηση της θερμοκρασίας στα εκτιθέμενα φυτικά μέρη (κύρια φύλλα, καρπούς, φλοιό κορμού νεαρών δέντρων, και, σε περιπτώσεις έντονου κλαδέματος, όλο το φυτικό σκελετό) και ζημιές από ηλιόκαυμα, λόγω της υψηλής περιεκτικότητας τους σε νερό και της υψηλής θερμοχωρητικότητας του νερού. Σκίαση από αντιχαλαζικά δίκτυα πάνω από τις σειρές των δέντρων, βάψιμο των κορμών, και βραχιόνων αν είναι εκτεθειμένοι, με ασβέστη ή λευκό πλαστικό χρώμα, εφαρμογή καολίνη, ψεκασμός των δέντρων με νερό κατά τις θερμές ώρες της ημέρας με μπεκ τοποθετημένα πάνω από την κόμη, και σωστή διαμόρφωση και κλάδεμα, ώστε η νέα βλάστηση να προστατεύει τους καρπούς (ιδιαίτερα στα νάνα δέντρα μηλιάς και αχλαδιάς που σήμερα επεκτείνονται), είναι μέθοδοι που μειώνουν το ηλιόκαυμα ή ανακλούν μέρος της προσπίπτουσας ακτινοβολίας και μειώνουν τη θέρμανση του δέντρου και σαν αποτέλεσμα μειώνουν και τη χρήση νερού και την καταπόνηση που δέχεται αυτό.

Άνεμος

Άνεμος

Ο άνεμος είναι χρήσιμος στις εξής περιπτώσεις: ελαφρύς άνεμος κατά τις αίθριες νύχτες το Χειμώνα και αρχές Άνοιξης ελαχιστοποιεί τον κίνδυνο παγετού, ελαφρύς άνεμος κατά την άνθιση βοηθά στην επικονίαση των ανεμόγαμων ειδών, όχι δυνατοί άνεμοι γενικά μειώνουν τον κίνδυνο επέκτασης ασθενειών (Άνοιξη – Καλοκαίρι, καθώς στεγνώνουν από υγρασία τα φυτικά μέρη σχετικά γρήγορα) και δροσίζουν κατά τους θερινούς μήνες σε περιόδους καύσωνα, αλλά αυξάνουν τη διαπνοή και επομένως τις ανάγκες του φυτού σε νερό ή τα στομάτια των φύλλων κλείνουν και μειώνεται ο καθαρός ρυθμός φωτοσύνθεσης και παραγωγής υδατανθράκων.

Δυνατοί άνεμοι είναι επιβλαβείς στην άνθιση (παρεμποδίζεται η πτήση των επικονιαστών εντόμων) και κατά την περίοδο ανάπτυξης των καρπών οπότε και προκαλείται ποιοτική υποβάθμιση (μωλωπισμοί, γδαρσίματα φλοιού), πτώση καρπών ή και σπάσιμο ολόκληρων κλάδων, ενώ παρεμποδίζονται οι ψεκασμοί φυτοπροστατευτικών.

Ζεστοί ξηροί άνεμοι παρεμποδίζουν την επικονίαση (στεγνώνει το στίγμα στην ελιά το Μάιο) και το καλοκαίρι (λίβας) προκαλούν καταπόνηση στα δέντρα και μείωση της παραγωγής (μηλιά, ακτινιδιά) λόγω του κλεισίματος των στοματίων.

Προστασία από τους ανέμους εφαρμόζεται σε κάποια ευαίσθητα οπωροφόρα όπως ακτινιδιά, εσπεριδοειδή, γιγαρτόκαρπα με χρήση ανεμοφρακτών από κυπαρίσσια, ευκαλύπτους, αλμυρίκια, καλάμια και (μόνο σε φυτώρια) με κατακόρυφα πλαστικά δίκτυα. Η ύπαρξη αντιχαλαζικών δικτύων προστατεύει εν μέρει από τους ανέμους. Η χρήση υψηλών δέντρων για ανεμοφράκτη προκαλεί σκίαση στις γειτονικές σειρές των καλλιεργούμενων φυτών αλλά και ανταγωνισμό των ριζών τους για θρεπτικά και νερό. Οι άνεμοι που μεταφέρουν σταγονίδια θαλασσινού νερού θα προκαλέσουν σημαντική ζημιά στα ευαίσθητα στο αλάτι φυτά όπως τα εσπεριδοειδή.

Χαλάζι

Χαλάζι

Το χαλάζι δημιουργείται από τη βίαιη ανοδική κίνηση σύννεφων και την απότομη ψύξη των υδρατμών κάτω από ορισμένες κλιματικές συνθήκες. Αρχικοί παγοκρύσταλλοι ξεκινούν τη δημιουργία τεμαχίων πάγου, ανάλογα τις συνθήκες αποκτούν διάφορα μεγέθη και σχήματα και, αφού μεταφερθούν με τα νέφη, πέφτουν με τη βαρύτητα ξανά στη γη σε κάποια απόσταση. Το χαλάζι δημιουργείται κύρια από το Μάιο έως το Σεπτέμβριο. Οι ζημιές που προκαλεί είναι καταστροφή του φυλλώματος, μωλωπισμοί και πτώση καρπών και σχίσιμο του φλοιού των βλαστών με μακροχρόνιες αρνητικές συνέπειες στην υγεία και παραγωγικότητα του οπωροφόρου. Η προστασία από το χαλάζι είναι δύσκολη και αυτή τη στιγμή εκτελείται κύρια από τον ΕΛ.Γ.Α. σε δενδροκομικές περιοχές της Θεσσαλίας (Αγιά) και Κεντρικής Μακεδονίας. Στην Αγιά έχει τοποθετηθεί δίκτυο ‘κανονιών’ ασετυλίνης και με τη βοήθεια ειδικού ραντάρ στη Λάρισα, όταν εντοπισθεί χαλαζοφόρο νέφος να κινείται προς την περιοχή, τα κανόνια λειτουργούν παράγοντας ηχητικό σήμα το οποίο και ‘σπάζει’ τους χαλαζόκοκκους σε μικρότερα κομμάτια. Στην Κεντρική Μακεδονία και μέρος της Θεσσαλίας ραντάρ από τη Θεσσαλονίκη ή τη Λάρισα, αντίστοιχα, εντοπίζουν χαλαζοφόρα νέφη και την κίνηση τους και με τη βοήθεια αεροσκαφών γίνεται ‘σπορά’ μέσα στο νέφος ιωδιούχου αργύρου ή μολύβδου, οι πυρήνες του οποίου απομακρύνουν μόρια νερού από τους παγοκρυστάλλους με αποτέλεσμα να τους ‘μικραίνουν’ και να πέφτουν σαν βροχή. Επίσης κανόνια εξαπολύουν οβίδες με ιωδιούχο άργυρο προς τα χαλαζοφόρα νέφη (στο εγγύς μέλλον ελπίζουμε να χρησιμοποιούνται ευρύτατα στην Ελλάδα). Τέλος, σε πολλές περιοχές του κόσμου τοποθετούνται πλαστικά δίκτυα πάνω από τις σειρές της καλλιέργειας που παρεμποδίζουν τους χαλαζόκοκκους να φτάσουν τα φυτά. Τα πλαστικά δίκτυα μαζεύονται πάνω από τη γραμμή το Φθινόπωρο και απλώνονται στη θέση τους μετά την άνθιση, καθώς παρεμποδίζουν το πέταμα των μελισσών που βοηθούν στη γονιμοποίηση αρκετών οπωροφόρων που καλύπτονται με δίχτυα. Τα δίχτυα μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για τη σκίαση των καλλιεργειών. Αρχικά το προτεινόμενο χρώμα των διχτύων ήταν μαύρο, μετά έγινε λευκό και πρόσφατα γκρι, καθώς αυτό φαίνεται λιγότερο και επομένως παραμορφώνει το τοπίο λιγότερο από τα προηγούμενα. Πρόσφατα, διάφορα άλλα χρώματα δικτύων μελετώνται στα οπωροφόρα (και πολύ περισσότερο στα λαχανικά) για την αποτελεσματικότητά τους στη φυσιολογία του δέντρου (βλαστική ανάπτυξη, φωτοσύνθεση, καταπόνηση) και την ποιότητα του καρπού (χρώμα φλοιού, γευστική ποιότητα).

Λέξεις-Κλειδιά:

Παρόμοια άρθρα