Σε όλα τα καλλιεργούμενα ήδη υπάρχουν πάρα πολλές ποικιλίες της ίδιας οικογένειας καθώς επίσης και πολλά υβρίδια.
Εικόνα 1 Πορτοκάλια Μαλέμε
Τα ομφαλοφόρα πορτοκάλια διαφέρουν από όλα τα άλλα πορτοκάλια στο ότι φέρουν ομφαλό. Ο διακριτικός αυτός χαρακτήρας είναι σταθερός και παρουσιάζεται πάντα στους καρπούς των ομφαλοφόρων ποικιλιών πορτοκαλιάς, αντίθετα με ορισμένες άλλες ποικιλίες πορτοκαλιάς και μανταρινιάς που παρουσιάζουν το χαρακτήρα αυτό κατά καιρούς και σε λίγους καρπούς. Ο ομφαλός είναι ένας πολύ μικρός καρπός τοποθετημένος μέσα στο επάκριο τμήμα, απέναντι του ποδίσκου, του κανονικού καρπού.
Εικόνα 3 Μέρλιν (Washington Navel)
Αιματόχρωμες ποικιλίες ονομάζουμε εκείνες που έχουν σαν κύριο χαρακτηριστικό την παρουσία ερυθρού ή ρόδινου χρώματος στο φλοιό, στη σάρκα και στο χυμό. Στην Ελλάδα τις ονομάζουν σανγκουίνια. Οι αιματόχρωμες ποικιλίες πορτοκαλιάς προέρχονται από 3 απομακρυσμένες μεταξύ τους περιοχές της Μεσογείου και συνιστούν έτσι τρείς ( 3 ) περιφερειακές ομάδες. Κατά τον Chapot ( 1963e ) οι ομάδες αυτές είναι οι εξής :
Οι γλυκόχυμες ποικιλίες της πορτοκαλιάς κν. ντόλτσα ή σεκέρια, είναι ανάλογες με τις γλυκόχυμες ποικιλίες της λιμεττίας και γλυκολεμονιάς και χαρακτηρίζονται από χαμηλή οξύτητα, άνοστη γλυκιά γεύση, σκληρές και πικρίζουσες μεμβράνες καρπόφυλλων, μικρή περιεκτικότητα του χυμού σε βιταμίνη C και το λευκοκίτρινο χαλαζικό σημείο των σπόρων, το οποίο στις οξύχυμες ποικιλίες πορτοκαλιάς είναι καστανό.
Οι καρποί των γλυκόχυμων ποικιλιών πορτοκαλιάς, λόγω της πολύ χαμηλής περιεκτικότητας της σάρκας τους σε οξύτητα, θεωρούνται ώριμες από πολύ νωρίς και γι’ αυτό εμφανίζονται στην αγορά πρώιμα. Η ιδιάζουσα γεύση αυτών των ποικιλιών, δεν είναι αρεστή στους Ευρωπαίους και Αμερικανούς, ενώ είναι ευχάριστη στους λαούς των Αραβόφωνων χωρών, της Βραζιλίας, του Μεξικού και κάπως στην Ισπανία και Πορτογαλία. Αυτός είναι και ο λόγος που η καλλιέργεια τους εντοπίζεται στις χώρες αυτές. Στην Ελλάδα, τα κυριότερα κέντρα παραγωγής πορτοκαλιών είναι οι περιοχές Παλιάς Επιδαύρου και Ερμιόνης.
Οι σπουδαιότερες από τις ποικιλίες αυτές είναι:
Βιβλιογραφία
ΕΙΔΙΚΗ ΔΕΝΔΡΟΚΟΜΙΑ – Εσπεριδοειδή, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Α. ΠΟΝΤΙΚΗ, Καθηγητού Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΤΟΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΣ)
