Το σιτάρι είναι μια καλλιέργεια η οποία για πολλούς θεωρείται μη απαιτητική σε θρέψη και φυτοπροστασία. Όμως με τη σωστή θρέψη και φυτοπροστασία μπορεί να αποφέρει ένα τεράστιο οικονομικό όφελος για το εισόδημα του παραγωγού.

Μέχρι τα τελευταία χρόνια η φυτοπροστασία που εφαρμοζόταν στη καλλιέργεια του σιταριού ήταν μηδενική, μέχρι που παρατήρησαν αγροτεμάχια να αλλάζουν όψη από το καλό στο χειρότερο μέσα σε λίγες ώρες, εξαιτίας της παρουσίας εχθρών (μυκητολογικών).

Από εκείνη τη χρονική περίοδο και έπειτα άρχιζε να εφαρμόζεται η φυτοπροστασία στη καλλιέργεια του σιταριού όπου κρίνεται απαραίτητο.

Οι φυτοπροστασία του σιταριού εφαρμόζεται από τη συγκομιδή του σπόρου (Π.χ. καταπολέμηση του Δαυλίτη) μέχρι και την περίοδο του «γάλακτος» στο σπόρο.

Σημαντικότερος εχθρός από όλους είναι η Σεπτοριώσεις και το Ωίδιο.

Σημαντικό είναι να μην επηρεαστεί το φύλλο σημαία του σιταριού.

Οι κυριότεροι εχθροί του Σιταριού είναι οι εξής: