Η τροφοπενία του αζώτου στα εσπεριδοειδή εμφανίζεται με χλωρωτικά φύλλα σε όλη τη κόμη το δέντρου. Το φαινόμενο κυρίως εμφανίζεται όταν το ριζικό σύστημα δε λειτουργεί φυσιολογικά και έχει δεχθεί χτυπήματα (αν έχουν γίνει όλες οι απαραίτητες λιπάνσεις).
Η συγκεκριμένη τροφοπενία μπορεί εύκολα να διορθωθεί μέσα σε λίγες ημέρες χρησιμοποιώντας λιπάσματα υψηλής ποιότητας και εύκολα αφομοιώσιμα από το φυτό, όπως το νιτρικό κάλιο (13-0-46).
Αν η τροφοπενία αζώτου δε διορθωθεί οι καρποί παραμένουν μικροί και το χρώμα τους άτονο.
Η τροφοπενία σιδήρου αρχικά εκδηλώνεται με χλώρωση των φύλλων της κορυφής του δέντρου και στη συνέχεια συνεχίζει το φαινόμενο προς τα κατώτερα φύλλα.
Στην αρχή όλες οι νευρώσεις διατηρούν το κανονικό πράσινο χρώμα, αλλά προοδευτικά περιορίζεται στις κεντρικότερες και τέλος εξαφανίζεται. Τα πολύ χλωρωτικά μέρη των φύλλων αρχίζοντας από την κορυφή των βλαστών ξηραίνονται.
Η τροφοπενία σιδήρου οφείλεται είτε σε έλλειψη του σιδήρου στο έδαφος, είτε σε αδρανοποίησή του, λόγω της υψηλής αλκαλικότητας του εδάφους, όπως συμβαίνει στα ασβεστούχα εδάφη. Τροφοπενίες Εσπεριδοειδών
Η αύξηση της οργανικής ουσίας του εδάφους και η χρησιμοποίηση όξινων λιπασμάτων βοηθούν στην αντιμετώπιση της ασθένειας. Αποτελεσματικότερος τρόπος αντιμετώπισης της τροφοπενίας σιδήρου είναι η εφαρμογή στο έδαφος χηλικών ενώσεων του σιδήρου στις αναφερόμενες για κάθε σκεύασμα δόσεις. Τροφοπενίες Εσπεριδοειδών
Η τροφοπενία μαγνησίου χαρακτηρίζεται από χλώρωση των φύλλων της βάσης του φυτού, με απόχρωση ορείχαλκου.
Η τροφοπενία μαγνησίου παρατηρείται κυρίως σε αμμώδη εδάφη που υφίστανται έντονη έκπλυση καθώς και σε εδάφη με υπερβολική καλιούχο και πτωχή σε μαγνήσιο λίπανση.
Η τροφοπενία του μαγνησίου για να αποφευχθεί πρέπει να ισορροπεί σε αναλογία με το κάλιο, και να γίνεται χορήγηση μαγνησίου από το έδαφος και διαφυλλικά. Νιτρικό μαγνήσιο την άνοιξη με διαφυλλικό ψεκασμό θα διορθώσει τα προβλήματα της χρονιάς. Επίσης νιτρικό μαγνήσιο και ασβέστιο να χορηγείται από το σύστημα άρδευσης όπου είναι δυνατόν.
Η τροφοπενία μαγγανία στα αρχικά της στάδια παρουσιάζει τα ίδια συμπτώματα με αυτά του σιδήρου, και γιαυτό πολλές φορές συγχέονται τα προβλήματα. Η διαφορά είναι ότι στη τροφοπενία μαγγανίου η έλλειψη του στοιχείου εμφανίζεται σε ολόκληρο το δέντρο και δε ξεκινάει από τη κορυφή όπως στου σιδήρου.
Παρατηρείται είτε σε εδάφη με παντελή έλλειψη μαγγανίου, όπως τα αμμώδη εδάφη στα οποία το μαγγάνιο εκπλύνεται, είτε σε εδάφη που το μαγγάνιο δεσμεύεται. Τα εδάφη όπου δεσμεύεται το μαγγάνιο είναι τα αλκαλικά.
Στα αλκαλικά εδάφη να γίνεται χορήγηση μαγγανίου χηλικοποιημένου, έτσι ώστε να μη μπορεί να συμπλοκοποιηθεί με το έδαφος ενώ στα όξινα να ενσωματώνεται θειικός ή άλατα μαγγανίου. Σημαντικό είναι και στις δύο περιπτώσεις (ιδιαίτερα στα αλκαλικά εδάφη) να γίνονται και διαφυλλικοί ψεκασμοί για καλύτερα αποτελέσματα. https://plantpro.gr/post/370
Η τροφοπενία ψευδαργύρου εμφανίζεται σαν κηλίδα στα φύλλα της κορυφής που στη συνέχεια μεγαλώνουν. Τα χλωρωτικά φύλλα είναι μικρά και όρθια, οι κορυφές των βλαστών έχουν μικρά μεσογονάτια με αποτελέσματα οι νεαροί βλαστοί να μένουν μικροί.
Σε βαριές περιπτώσεις παρατηρείται μείωση της παραγωγής και πτώση της ποιότητας των καρπών.
Η τροφοπενία ψευδαργύρου παρατηρείται σ όλους τους τύπους των εδαφών.
Στα αλκαλικά εδάφη η τροφοπενία διορθώνεται με τη προσθήκη χηλικού ψευδαργύρου ενώ στα όξινα με θειικό. Αποτελεσματικότερος είναι ο ψεκασμός του φυλλώματος την άνοιξη, κατά την έκπτυξη της βλάστησης με σκευάσματα ψευδαργύρου.
Γιάννης Διβανές
Γεωπόνος MSc
i-CON.SHARE
