Η βιολέτα είναι ευαίσθητη σε μυκητιάσεις όπως το ωίδιο, ο βοτρύτης και η σκωρίαση, αλλά προσβάλλεται και από κάμπιες και αφίδες που θα την αποδυναμώσουν και θα χαλάσουν την αισθητική που προσφέρει στο χώρο.

Οι βιολέτες δημιουργούν πολλά υβρίδια στη φύση, γεγονός που δυσκολεύει στην αναγνώριση του είδους τους. Επίσης ο άνθρωπος με τη διαδικασία της τεχνητής επιλογής έχει δημιουργήσει πολλές ποικιλίες και υβρίδια. Τα περισσότερο καλλιεργούμενα είδη διεθνώς είναι:

• V. canina – Βιόλα η σκυλίσια, βιολέτα ρείκι, του σκύλου.
• V. corsica – Βιόλα η κορσικανική, βιολέτα της Κορσικής.
• V. labradorica – Βιόλα του Λαμπραντόρ, η βιολέτα των Άλπεων.
• V. odorata – Βιόλα η εύοσμη, η γλυκιά βιολέτα, είναι πόα χωρίς βλαστό με μακριές ριζοβολούσες παραφυάδες και καρπό χνουδωτή κάψα. Τυπική βιολέτα της αγγλικής και ελληνικής υπαίθρου.
• V. persicifolia – Βιόλα η περσικόφυλλος, βιολέτα του βάλτου.
• V. riviniana – Βιόλα η ριβινιανή, βιολέτα του σκύλου.

Και στην Ελλάδα είναι διαδεδομένες οι:

• V. alba – Βιόλα η λευκή πολύμορφο ποώδες τριχωτό είδος, με αρωματικά άνθη λευκά ή ανοιχτά μωβ.
• V. cretica – Βιόλα η κρητική, πόα χωρίς βλαστό, είδος ενδημικό της αλπικής ζώνης των βουνών της Κρήτης.
• V. delphinantha – Βιόλα η δελφινανθής, πολυετές ημιθαμνώδες πολύβλαστο είδος με μεγάλο σπηρούνι. Απαντά σε άγονες βραχώδεις περιοχές των βουνών της Βόρειας Ελλάδας.
• V. fragrans – Βιόλα η ευώδης, πολυετής τριχωτή πόα, με φύλλα επιμήκη και μαύρα. Τα άνθη είναι μεγάλα, κίτρινα και ασθενώς μωβ.
• V. hymettia – Βιόλα του Υμηττού, μονοετές, ποώδες φουντωτό είδος με κοντό τρίχωμα. Τα άνθη του είναι συνήθως κιτρινωπά.
• V. poetica – Βιόλα η ποιητική, πολυετής άτριχη πόα, με μωβ ή μπλε άνθη.