Περίσσεια Αζώτου (N)

1. Ευνοεί την υπερβολική βλαστική ανάπτυξη
2. Μειώνει – καθυστερεί την ανθοφορία και τη καρποφορία
3. Μειώνει την αντοχή των φυτών στις χαμηλές θερμοκρασίες
4. Μειώνει την ικανότητα του φυτού για πρόσληψη του Καλίου (Κ), Ψευδαργύρου (Zn), Σιδήρου (Fe), Ασβεστίου (Ca) και Βορίου (Β)

Περίσσεια Φωσφόρου (Ρ)

1. Δε προκαλεί τοξικότητα
2. Προκαλεί τροφοπενία Ψευδαργύρου (Zn), Σιδήρου (Fe), Μαγγανίου (Mn), Χαλκού (Cu) και Αζώτου (Ν).

Περίσσεια Καλίου (Κ)

Το στοιχείο του Καλίου (Κ) μπορεί να προκαλέσει τοξικότητα στα φύλλα αλλά όμως τα συμπτώματα της εμφανίζονται σαν τροφοπενίες άλλων στοιχείων όπως του Αζώτου (Ν), του Ασβεστίου (Ca) και του Μαγνησίου (Mg).

Περίσσεια Μαγνησίου (Mg)

Το στοιχείο του μαγνησίου σε περίσσεια εμφανίζεται κυρίως σε αργιλώδη εδάφη όπου υπάρχουν και χαμηλά επίπεδα σε Κάλιο (Κ). Δεν είναι ορατά τα σημάδια της περίσσειας του Μαγνησίου (Mg) και συνήθως εμφανίζεται ως τροφοπενία Ασβεστίου (Ca) και Καλίου (Κ).

Περίσσεια Θείου (S)

            H περίσσεια του στοιχείου του Θείου (S) είναι ένα εξαιρετικά σπάνιο φαινόμενο το όποιο δε μπορεί να συμπεριληφθεί.

Περίσσεια Ασβεστίου (Ca)

            Η περίσσεια του Ασβεστίου (Ca) συνήθως εκδηλώνεται ως τροφοπενία άλλων ιχνοστοιχείων όπως του Μαγνησίου (Mg), Σιδήρου (Fe), Καλίου (Κ) κ.α.

Περίσσεια Ψευδαργύρου (Zn)

            Η περίσσεια του Ψευδαργύρου (Zn) συνήθως εμφανίζεται σε εδάφη τα οποία είναι πλούσια σε άλατα και μπορεί να προκαλέσει:

1. Έντονο πράσινο χρώμα φύλλων
2. Χλώρωση ενδιάμεσα των νεύρων του φύλλου
3. Σαν τροφοπενία του Σιδήρου(Fe), Φωσφόρου (P) και Μαγνησίου(Mg)

Περίσσεια Βορίου (Β)

Το Βόριο (Β) είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο για όλες τις καλλιέργειες. Τα όρια όμως που απαιτούνται για τις καλλιέργειες έως εκείνα που θα παρουσιάσουν τοξικότητα είναι πολύ κοντά. Το όριο επάρκειας του Βορίου στο έδαφος είναι 0,5 ppm. Πάνω από 1 ppm η συγκέντρωση θεωρείται υψηλή και μπορεί να δράσει τοξικά.

Η τοξικότητα βορίου ευνοείται :

1. Σε εδάφη με χαμηλό pH
2. Υπερβολική χορήγηση

Τα συμπτώματα της τοξικότητας του Βορίου (Β) είναι:

1. Κιτρίνισμα και νέκρωση των φύλλων, από την περιφέρεια τους προς το κέντρο και ενδιάμεσα των νευρώσεων τους
2. Έντονη φυλλόπτωση

Περίσσεια Σιδήρου (Fe)

H περίσσεια του ιχνοστοιχείου του Σιδήρου (Fe) μπορεί να προκληθεί από:

1. Την έλλειψη του Ψευδαργύρου (Zn) ή Μαγγανίου (Mn)
2. Συνθήκες πολύ χαμηλού pH.

Τα συμπτώματα της περίσσειας του Σιδήρου (Fe) είναι:

1. Έντονο πράσινο ή καφέ χρώμα του φύλλου
2. Υπολειπόμενη ανάπτυξη

Περίσσεια Χαλκού (Cu)

H περίσσεια του ιχνοστοιχείου του Χαλκού (Cu) μπορεί να προκληθεί από:

1. To χαμηλό εδαφικό pH
2. Την υπερβολική προσθήκης Χαλκού (Cu)

Η περίσσεια Χαλκού (Cu) επηρεάζει αρνητικά την πρόσληψη Σιδήρου (Fe) και Μαγγανίου (Mn)

Περίσσεια Μαγγανίου (Mn)

H περίσσεια του ιχνοστοιχείου του Μαγγανίου (Mn) ευνοεί την τροφοπενία Σιδήρου (Fe). Συνήθως τοξικότητα λόγω περίσσειας μαγγανίου εμφανίζεται σε εδάφη με χαμηλό pH, συνήθως μετά από ισχυρές βροχοπτώσεις. Περίσσεια σε μαγγάνιο μπορεί επίσης να ευνοηθεί από απολύμανση με ατμό. Εμφανίζεται ως χλωρωτικές κηλίδες στα γηραιότερα φύλλα και παρατηρείται μειωμένη ανάπτυξη ριζών.

Περίσσεια Μολυβδαίνιου (Mο)

H περίσσεια του ιχνοστοιχείου του Μολυβδαίνιου (Mο) κυρίως προκαλείται από το υψηλό pH και προκαλεί έντονο κίτρινο/ανοικτό κόκκινο χρώμα ή και κάψιμο των φύλλων αν είναι μεγάλη η περιεκτικότητα του.

Περίσσεια Χλωρίου (Cl)

H περίσσεια του ιχνοστοιχείου του Χλωρίου (Cl) σε υψηλές συγκεντρώσεις προκαλεί κάψιμο της περιφέρειας των φύλλων. Επίσης δημιουργεί φύλλα μικρού μεγέθους και εμποδίζει γενικά την ανάπτυξη.