Ο σίδηρος είναι ένα από τα απαραίτητα ιχνοστοιχεία την ανάπτυξη των φυτών καθώς συμβάλλει εκτός των άλλων και στην σύνθεση της χλωροφύλλης, στην πρωτεϊνο-σύνθεση και στην ενεργοποίηση άλλων ενζύμων.
Τα ιόντα σιδήρου (Fe) έχουν την ιδιότητα να αντιδρούν κυρίως με φωσφορικά ιόντα και να καταβυθίζονται με αποτέλεσμα να παύουν να είναι διαθέσιμα για τα φυτά, γι’ αυτόν τον λόγο ο σίδηρος προστίθεται στην υδρολίπανση σε χηλική μορφή και όχι σε ανόργανη. Η ονομασία «χηλική» μορφή προέρχεται από την στερεοχημική εικόνα που έχει ο χηλικός σίδηρος καθώς φαίνεται σαν να συγκρατείται μέσα σε μία χηλή (δαγκάνα) (Εικόνα 1).
Με την προσθήκη χηλικού σιδήρου το χηλικό μόριο του σιδήρου δεν διίσταται και δεν μετατρέπεται σε ιόν. Ετσι δεν κατακρημνίζεται αλλά παραμένει διαλυτός και διαθέσιμος στο φυτό. Ο χηλικός σίδηρος προσλαμβάνεται από τις ρίζες του φυτού μαζί με το χηλικό μόριο (δαγκάνα) το οποίο εν συνεχεία εισέρχεται στον μεταβολισμό του φυτού και έτσι ο σίδηρος (Fe) απελευθερώνεται και αξιοποιείται πλήρως από το φυτό.
Ένας πολύ σημαντικός παράγοντας που επηρεάζει την σταθερότητα των χηλικών ενώσεων άρα και την διαθεσιμότητα τους στο φυτό είναι το pH (Εικόνα 2).
Οι διάφοροι τύποι χηλικού σιδήρου διαφοροποιούνται όσο αναφορά την σταθερότητα τους σε συνάρτηση με τις μεταβολές του pH. Ο χηλικός σίδηρος EDTA και DTPA (Fe-EDTA και Fe-DTPA) χαρακτηρίζονται από μικρότερη σταθερότητα σε pH πάνω από 6,5 ενώ ο χηλικός σίδηρος EDDHA (Fe-EDDHA) διατηρεί την σταθερότητα του ακόμα και σε πολύ αλκαλικό περιβάλλον pH >8.
| Ιχνοστοιχείο | Χηλική Μορφή | pH | Χρήση |
| Fe | EDTA | 1-6.5 | Υδροπονία |
| Fe | DTPA | 1-7.5 | Υδροπονία |
| Fe | EDDHA | 4-10 | Έδαφος |
Βιβλιογραφία
RESH, H. M. 2013. HYDROPONIC Food Production.
ΤΕΙ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ, 2018.
ΣΑΒΒΑΣ, Δ. 2011. Καλλιέργειες εκτός εδάφους: Υδροπονία, Υποστρώματα, Αθήνα, Εκδόσεις ΑγρόΤυπος.
HAIFA-GROUP
Marcelis, L.F.M.. and Voogt, Wim. Optimizing color and appearance by by micronutrients
Γιάννης Διβανές
Γεωπόνος MSc
i-CON.SHARE
