Αρχικά πραγματοποιούμε μια εδαφολογική ανάλυση και ξεκινάμε την προετοιμασία το καλοκαίρι ή νωρίς το φθινόπωρο, οργώνοντας τον αγρό προς δύο κατευθύνσεις με βάθος 1 m για να καταστρέψουμε υπολείμματα από παλιές καλλιέργειες και να αφρατέψουμε το χώμα. Στη συνέχεια χρησιμοποιούμε δισκάροτρο δύο φορές για να διαλύσουμε τους σβόλους για να εξομαλύνουμε το έδαφος. Μπορούμε, επίσης, να εφαρμόσουμε λίπανση του εδάφους με κοπριά.
Τοποθετούμε τα δέντρα στον αγρό το Μάρτιο, σε αποστάσεις 8x8m. Αρχικά πραγματοποιούμε χωρομέτρηση του αγρού, σημάνση των θέσεων με βάση τις παραπάνω αποστάσεις, άνοιγμα τρυπών, φύτευμα, στήριγμα δέντρων με πασσάλους και βάψιμο των κορμών με λευκό χρώμα, για προστασία από το ηλιόκαμα. Μετά την τοποθέτηση των δέντρων δημιουργούμε αναχώματα γύρω από αυτά για την αποφυγή συσσώρευσης υγρασίας στη βάση των δέντρων που οδηγεί στη δημιουργία φυτοφθοράς. Επίσης, τοποθετούμε και δέντρα επικονιάστριας ποικιλίας, συνήθως Franquette, ανά 3 σειρές ανά 3 δέντρα.
Εφαρμόζουμε αρχικά το Φεβρουάριο λίπασμα 14-14-17, σε ποσότητα 3-4Kg/δέντρο. Τον Απρίλιο εφαρμόζουμε υδρολίπανση αζώτου. Τον Αύγουστο εφαρμόζουμε νιτρικό κάλιο άριστης ποιότητας και στη συνέχεια, τον Οκτώβριο, βόριο για την καρπόδεση. Οι ποσότητες καθορίζονται έπειτα από φυλλοδιαγνωστικές αναλύσεις.
Εφαρμόζουμε άρδευση με λάστιχα, υπέργεια ή υπόγεια, σε ποσότητα 700-800 lt/δέντρο, κάθε 8-10 μέρες τους καλοκαιρινούς-φθινοπωρινούς μήνες.
Εκτελούμε το πρώτο κλάδεμα στα 50-60 εκ., τέλη Φεβρουαρίου-αρχές Μαρτίου. Συνήθως το διαμορφώνουμε σε σχήμα κύπελλο-πυραμίδα. Πραγματοποιούμε τη συγκομιδή από το 4ο έτος και μετά, μετά τις 15 Οκτωβρίου, με διάρκεια περίπου 15 ημέρες, και γίνεται με εργάτες με τη μέθοδο του τινάγματος.
Στην Ελλάδα τον Απρίλιο ξεκινά η ζιζανιοκτονία με τη χρήση καλλιεργητή και καταστροφέα κατά τα τρία πρώτα χρόνια και στη συνέχεια, από τον τέταρτο χρόνο και μετά, εφαρμόζουμε ζιζανιοκτόνο με καταστροφέα, χωρίς όμως τη χρήση καλλιεργητή ή περιστροφικού σκαπτικού. Εφαρμόζουμε σε κάθε δέντρο ζιζανιοκτόνο, συγκεκριμένα για το κυπαρισσάκι που είναι το πιο δύσκολο σε καταπολέμηση ζιζάνιο για την καλλιέργεια.
Από τον τρίτο χρόνο ξεκινάμε την εντομοκτονία. Στα τέλη Μαρτίου τοποθετούμε παγίδες για την καρπόκαψα και, όταν εμφανιστεί το λουλούδι, εφαρμόζουμε εντομοκτόνο με πιρεθρίνες (pyrethrins) και clorpyrifos-methyl. Επίσης, εφαρμόζουμε μείγμα ασβέστη με θειικό χαλκό στους κορμούς των δέντρων.
Η κυριότερη ασθένεια της καρυδιάς είναι η ανθράκωση που προκαλείται από μύκητα και εμφανίζεται το Μάιο από υπερβολική υγρασία εδάφους και κλίματος. Την αντιμετωπίζουμε με την εφαρμογή χαλκού και βορδιγάλειου πολτού.
