Η καλλιέργεια του σπαραγγιού, Asparagus Officinalis, Οικογένεια (Liliaceae), είναι ένα από τα σημαντικότερα λαχανικά των Ευρωπαίων, το οποίο είτε το τρώνε σαν σαλάτα ή σαν συνοδευτικό εκλεπτυσμένων πιάτων. Τα τελευταία χρόνια ιδιαίτερα, λόγο της δημοσιότητας του σπαραγγιού σε διάφορα ‘τηλεοπτικά πιάτα’ ως συνοδευτικό κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος στη καθημερινή διατροφή των ανθρώπων.
Όσον αφορά τη καλλιέργεια του σπαραγγιού ευδοκιμεί σε περιοχές που επικρατούν χαμηλές θερμοκρασίες το χειμώνα. Οι χαμηλές θερμοκρασίες είναι απαραίτητες έτσι ώστε το σπαράγγι να εισέλθει σε λήθαργο. Όμως για τη δημιουργία βλαστών οι ημερήσιες θερμοκρασίες εδάφους και η άνοδός τους είναι πολύ σημαντική για τη δημιουργία μεγαλύτερου στελέχους βλαστού. Επίσης η αύξηση της θερμοκρασίας επιταχύνει και την άνθιση τους.
Για τη καλύτερη παραγωγή και ανάπτυξη τους, το έδαφος που απαιτείται πρέπει να είναι αμμουδερό, ηλιόλουστο, βαθύ, καλά στραγγιζόμενο, με πολύ οργανική ουσία. Το ιδανικό pΗ πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 6,5-7 μονάδες.
Η φύτευση πραγματοποιείται με σπόρο σε σπορίο και στη συνέχεια μεταφύτευση των ριζομάτων στο χωράφι νωρίς την άνοιξη, εφόσον έχουν πραγματοποιηθεί όλες οι απαραίτητες καλλιεργητικές φροντίδες, βαθιά άροση, φρεζάρισμα, ενσωμάτωση κοπριάς καθώς και η χρήση βασικής λίπανσης της τάξεως 100 κιλά ανά στρέμμα 15-15-15, 14-14-17 18-9-18 πολύ καλής ποιότητας.
Ο αριθμός των φυτών ανά στρέμμα ποικίλει ανάλογα τη ποικιλία που θα μεταφυτευτή, 1.500 έως 2.000 φυτά ανά στρέμμα.
Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού απαιτούνται αρκετά κυβικά νερό ανά στρέμμα. Πολύ σημαντικό να πραγματοποιούνται λιπάνσεις συνδυαστικά με το πότισμα έτσι ώστε να έχουμε δυνατά φυτά για καλύτερες παραγωγές.
Νωρίς το χειμώνα γίνεται κάλυψη της καλλιέργειας, σχηματίζοντας σαμάρια, έτσι ώστε να γίνει πρωίμιση της παραγωγής. Η συγκομιδή ξεκινάει το 2ο – 3ο χρόνο της καλλιέργειας νωρίς την Άνοιξη αναλόγως την θερμοκρασία και την ηλιοφάνεια της ημέρας. Μετά τη συγκομιδή καταστρέφονται τα σαμάρια και αφήνονται οι βλαστοί να πάρουν το τελικό τους ύψος σχηματίζοντας τη νέα βλάστηση.
Οι καλλιέργεια του σπαραγγιού εμφανίζει κάποιες φυσιολογικές παθήσεις εξαιτίας λανθασμένης διαχείρισης της ανάπτυξής του.
Επίσης οι κυριότερες ασθένειες που προσβάλουν τη καλλιέργεια του σπαραγγιού είναι η φουζαρίωση, η ριζοκτόνια και η σκωρίαση. Από εντολογικούς εχθρούς σημαντικό πρόβλημα αποτελούν τα Diptera διότι είναι φορείς μυκητολογικών ασθενειών και ιώσεων.
