Φράουλα, το αγαπημένο φρούτο μικρών και μεγάλων με τη μοναδική ζουμερή και νόστιμη γεύση. Οι φράουλες είναι από τα πιο δημοφιλή φρούτα σε όλο τον κόσμο και αποτελούν το πιο εύκολο φρούτο που μπορούμε να καλλιεργήσουμε στο σπίτι και σε γλάστρα για να τις απολαμβάνουμε νόστιμες και υγιεινές από τον κήπο και το μπαλκόνι μας. Η φράουλα έχει σημαντική διατροφική αξία, καθώς είναι πλούσια σε βιταμίνη C, σε κάλιο, σε φώσφορο και σε ασβέστιο, ενώ παράλληλα διαθέτει και σημαντική αντιοξειδωτική δράση.
Αξίζει, λοιπόν, να δοκιμάσουμε να καλλιεργήσουμε τις δικές μας φράουλες την περίοδο της άνοιξης. Άλλωστε, η καλλιέργεια φράουλας είναι ιδανική για πρωτάρηδες κηπουρούς κάθε ηλικίας, καθώς δεν χρειάζεται ιδιαίτερη περιποίηση, αρκεί να ακολουθήσουμε μερικές απλές συμβουλές. Ας δούμε αναλυτικά πώς μπορούμε να φυτέψουμε φράουλες στον κήπο και στο μπαλκόνι και τι φροντίδα χρειάζονται για να αποκτήσουν υπέροχη γλυκιά γεύση.
Η φραουλιά είναι πολυετές ποώδες φυτό με κεντρικό βλαστό, χαμηλού ύψους, από τον οποίο βγαίνουν τα φύλλα, τα άνθη και οι καρποί. Θα συναντήσουμε άγριες φράουλες να φυτρώνουν μόνες τους σε δάση της ελληνικής υπαίθρου και οι οποίες αναφέρονται ως «ευρωπαϊκή φράουλα». Υπάρχουν πολλές ποικιλίες φράουλας, ανάλογα πόσο πρώιμες ή όψιμες είναι και ανάλογα αν δίνουν μία φορά ή περισσότερες φορες παραγωγή (δίφορες και πολύφορες ποικιλίες) μέσα σε μία καλλιεργητική χρονιά. Πολύ δημοφιλείς ποικιλίες στον ελληνικό χώρο είναι οι ποικιλίες Ponderosa, Camarosa και Formosa. Πάντως, από καλλιεργητική αποψη, πρέπει να σημειώσουμε ότι κάθε 3-4 χρόνια ανανεώνουμε την καλλιέργεια της φράουλας με νέα φυτά, καθώς μετά από αυτήν την περίοδο τα αρχικά φυτά φράουλας χάνουν σημαντικά την παραγωγικότητα τους.
Η φράουλα μπορεί να φυτευτεί μέσα στον Σεπτέμβρη και να δώσει καρπούς μέσα στην άνοιξη, καθώς το φυτό διαμορφώνει εκτεταμένο ριζικό σύστημα την περίοδο του χειμώνα, αν και θα πρέπει να προφυλαχθεί από την έντονη παγωνιά. Εναλλακτικά, κατάλληλη εποχή για να φυτέψουμε φράουλες, ειδικά όταν φυτεύουμε σε γλάστρα ή ζαρντινιέρα στο μπαλκόνι, είναι στις αρχές της άνοιξης, και δίνουν σχετικά πιο μικρή παραγωγή την πρώτη χρονιά κατά την περίοδο του καλοκαιριού και αρκετά μεγαλύτερη την επόμενη χρονιά. Κατά τη φύτευση της φράουλας, διαμορφώνουμε υπερυψωμένες θέσεις φύτευσης σε «σαμαράκια» για να στραγγίζει καλά το νερό και να πετύχουμε πρωιμότητα στην παραγωγή. Οι φράουλες ευδοκιμούν σε ηλιοφανείς θέσεις, καθώς το φυτό χρειάζεται τουλάχιστον 6-8 ώρες ήλιο την ημέρα για να έχει καλή ποιοτική παραγωγή. Τα φυτά της φραουλιάς δεν είναι ανθεκτικά σε υψηλές θερμοκρασίες που υπερβαίνουν τους 30 βαθμούς Κελσίου και γι’ αυτό, σε περιοχές με πολύ ζεστό κλίμα, προτιμούμε για φύτευση τις ημισκιερές θέσεις.
Οι φράουλες διαθέτουν ρηχό ριζικό σύστημα και απορροφούν μόνο το επιφανειακό νερό. Ειδικά τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού, οι φράουλες χρειάζονται πότισμα κάθε μέρα για να διατηρούμε το χώμα σχετικά υγρό χωρίς να πλημμυρίζει. Αν τα φυτά της φράουλας έχουν πολύ μικρά φύλλα ή δεν παράγουν πολλές φράουλες μπορεί να είναι ένδειξη έλλειψης νερού. Κατά το πότισμα, σε ώρες έντονης ηλιοφάνειας και ζέστης, αποφεύγουμε να βρέχουμε το φύλλωμα της φραουλιάς, γιατί δημιουργούνται εγκαύματα. Η καλλιέργεια της φράουλας είναι απαιτητική σε θρεπτικά συστατικά. Κατά τη μεταφύτευση, ενσωματώνουμε καλοχωνεμένη κοπριά, κομπόστ και πλήρες βιολογικό λίπασμα για να αφρατέψουμε το έδαφος και να το εμπλουτίσουμε με οργανική ουσία. Στη συνέχεια, είναι αναγκαίο να προσθέτουμε βιολογικό λίπασμα καλίου κάθε 20-30 μέρες, ώστε οι φράουλες μας νά αποκτήσουν ικανοποιητικό μέγεθος και πλούσια γλυκιά γεύση.
Η φράουλα μπορεί να προσβληθεί από αρκετές μυκητολογικές ασθένειες όπως η φυτόφθορα που προκαλεί σάπισμα της ρίζας, το ωίδιο που δημιουργεί άσπρισμα στα φύλλα, η ανθράκωση που προκαλεί καστανές κηλίδες στο φύλλωμα και ο βοτρύτης που δημιουργεί γκρίζα μούχλα σε φύλλα και καρπούς. Για την αντιμετώπιση τους, καλό είναι να ψεκάζουμε με βρέξιμο χαλκό και θειάφι τα φυτά φράουλας κάθε 2 βδομάδες. Από τα έντομα που προσβάλλουν τις φράουλες, σημαντική ζημιά κάνει η μελίγκρα (αφίδες), ο αλευρώδης, ο θρίπας καθώς και ο τετράνυχος. Για την αντιμετώπιση τους, προμηθευόμαστε οικολογικά σκευάσματα σαπώνων αλάτων καλιου, θερινού πολτού και φυσικής πυρθρίνης για να ψεκάσουμε τα φυτά μας. Εναλλακτικά, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτοσχέδια οικολογικά σκευάσματα που φτιάχνουμε με σπιτικά υλικά όπως πράσινο σαπούνι, μαγειρική σόδα και όπως περιγράφουμε αναλυτικά στο άρθρο μας για προστασία φυτών με φυσικά υλικά.
Η φράουλα είναι ίσως το μοναδικό φυτό που δεν περιέχονται οι σπόροι μέσα στον καρπό του φυτού αλλά βρίσκονται εξωτερικά. Συγκεκριμένα, οι σπόροι της φράουλας είναι τα χαρακτηριστικά κίτρινα στίγματα που παρατηρούμε στην επιφάνεια των καρπών του φυτού.
Η συγκομιδή της φράουλας γίνεται σταδιακά, καθώς ξεκινά μέσα στην άνοιξη και εξελίσσεται μέσα στο καλοκαίρι. Παρατηρούμε, συνήθως, στο ίδιο φυτό φράουλας να υπάρχουν συγχρόνως άνθη και καρποί, οπότε προσέχουμε όταν κόβουμε φράουλες να μην καταστρέφουμε τα άνθη που θα μας δώσουν νέες φράουλες μετά από λίγο καιρό. Κάθε φυτό φράουλας μπορεί να μας δώσει μέχρι και μισό κιλό φράουλες σε φρέσκο βάρος. Συλλέγουμε τις φράουλες σταδιακά, πάντα με το χέρι, νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα που διαθέτουν εντονότερο άρωμα. Κατάλληλο στάδιο συγκομιδής είναι όταν οι φρόυλες έχουν αρχίσει να παίρνουν σταδιακά κόκκινο χρώμα και να χάνουν το αρχικό ροζ που είχαν. Αν οι καρποί της φράουλας είναι έντονα κόκκινοι, έχουμε αργήσει να τους μαζέψουμε και μπορεί να σαπίσουν πριν προλάβουμε να τις φάμε. Αν δεν τις φάμε ολόφρεσκιες, οι φραούλες πρέπει άμεσα μετα τη συγκομιδή να μπουν σε ψυγείο για να μπορέσουμε να τις διατηρήσουμε 4-5 μέρες μέχρι να τις καταναλώσουμε.
Η καλλιέργεια της φράουλας δε χρειάζεται ιδιαίτερο κλάδεμα για να αναπτυχθεί και να καρποφορήσει. Αρχικά, μέσα στην άνοιξη, μετά την πρώτη μεταφύτευση της φράουλας, είναι καλό να αφαιρούμε τα πρώτα μπουμπούκια για να ριζώσει καλύτερα, να αναπτυχθεί το φυτό και στη συνέχεια να μπορέσει να δώσει μεγαλύτερη και καλύτερη καρποφορία μέσα στο καλοκαίρι. Την επόμενη χρονιά, μέσα στην άνοιξη, αφαιρούμε ξερούς και αδύναμους βλαστούς ή κιτρινισμένα και σαπισμένα φύλλα έτσι ώστε να ενσχύσουμε τη βλάστηση του φυτού την ανοιξιάτικη περίοδο και κατά συνέπεια την παραγωγή του.
Μπορούμε να δημιουργήσουμε καινούρια φυτά φράουλας με σπόρο, με διαίρεση φυτών, αλλά κυρίως με τους στόλωνες, τους λεπτούς μακριούς βλαστούς που έχουν την ιδιότητα όταν ακουμπούν στο έδαφος να δημιουργούν ρίζες. Πρέπει να αναφέρουμε ότι ο πολλαπλασιασμός της φράουλας με σπόρο είναι αρκετά πιο δύσκολος, με μικρό ποσοστό επιτυχίας, ενώ δεν δίνει και ίδια ακριβώς φυτά με αυτά που προέρχεται ο σπόρος. Για την δημιουργία φυτών φράουλας με διαίρεση, διαχωρίζουμε τα ριζώματα των φυτών φράουλας στα τέλη του χειμώνα και στη συνέχεια τα φυτεύουμε σε γλαστράκια φυτωρίου ή απευθείας στο έδαφος. Σε κάθε περίπτωση, ο πολλαπλασιασμός της φράουλας με στόλωνες είναι ο πιο εύκολος και απλός τρόπος με το μεγαλύτερο ποσοστό επιτυχίας. Συγκεκριμένα, μπορούμε να βάλουμε τμήμα των στόλωνων της φράουλας μέσα σε γλαστράκι φυτωρίου για να ριζώσει σταδιακά. Μετά από 4-5 βδομάδες, όταν ο στόλωνας της φράουλας έχει ριζώσει καλά στο γλαστράκι, αποκόπτουμε το νέο φυτά φράουλας από το μητρικό για να το μεταφυτεύσουμε στην οριστική του θέση στο χώμα ή σε μεγαλύτερη γλάστρα.
Πηγή: mistikakipou.gr
