Το ερώτημα εάν ποτίζουμε αρκετά ή λίγο την καλλιέργεια μας απασχολεί πολλούς παραγωγούς υδροπονικών καλλιέργειών. Στην μία περίπτωση, όταν ποτίζουμε πολύ, έχουμε σπατάλη του θρεπτικού διαλύματος ενώ στην αντίθετη περίπτωση έχουμε σοβαρότερα προβλήματα στην καλλιέργεια όπως μαρασμό των φυτών και δημιουργία αλάτων μέσα στους σάκους υποστρώματος.
Μία λύση για την παρακολούθηση και την εξακρίβωση εάν το πότισμα που κάνουμε είναι το κατάλληλο είναι η χρήση ενός λυσιμέτρου.
Η δημιουργία ενός λυσιμέτρου είναι απλή και βασίζεται σε απλά υλικά.
Αρχικά θα πρέπει να προσθέσουμε στην γραμμή άρδευσης ένα ακόμα μακαρόνι με λόγχη την οποία τοποθετούμε σε ένα δοχείο συλλογής (δοχείο1). Στην συνέχεια ανυψώνουμε ένα σάκο υποστρώματος ώστε να μπορούμε να συλλέγουμε με ευκολία την απορροή με την χρήση ενός αλλού δοχείου συλλογής (δοχείο2). Κάθε 24 ώρες συλλέγουμε και από τις δύο δεξαμενές τα θρεπτικά διαλύματα και τα συγκρίνουμε όσο αναφορά τον συνολικό τους όγκο, την ηλεκτρική αγωγιμότητα EC του διαλύματος και το pH.
Με τον έλεγχο της EC και του pH στο δοχείο συλλογής 1, το οποίο είναι στην ουσία το δοχείο που συλλέγει απευθείας το θρεπτικό διάλυμα όπως εξάγεται από την κεφαλή υδρολίπανσης, μπορούμε να παρακολουθήσουμε εάν η κεφαλή υδρολίπανσης τροφοδοτεί σωστά το επιθυμητό θρεπτικό διάλυμα στα φυτά μας. Εάν οι τιμές είναι εκτός των ορίων που έχουμε θέσει στην κεφαλή σημαίνει ότι κάποιο πρόβλημα έχει παρουσιαστεί. Εάν για παράδειγμα έχουμε ζητήσει από την κεφαλή υδρολίπανσης ηλεκτρική αγωγιμότητα διαλύματος 2,5 mS/cm και pH 5,6 και οι μετρήσεις που κάνουμε στο διάλυμα του δοχείου1 δεν είναι ίδιες με αυτές τις τιμές πρέπει να ελέγξουμε την κεφαλή ή και τα όργανα μέτρησης.
Αντίστοιχα ελέγχουμε και την EC και το pH στο δοχείο συλλογής 2, το οποίο είναι το δοχείο συλλογής της απορροής του υποστρώματος. Εάν η ηλεκτρική αγωγιμότητα EC του δοχείου 2 είναι πάνω από μία μονάδα μεγαλύτερη από την EC του δοχείου 1 θα πρέπει να αυξήσουμε το πότισμα. Το ίδιο ισχύει και αν το pH του δοχείου συλλογής 2 (απορροής) είναι πάνω από 7,4.
Τέλος με την χρήση του μηχανισμού αυτού μπορούμε να διαπιστώσουμε και εάν το κλάσμα απορροής είναι στα επιθυμητά επίπεδα. Γενικά το κλάσμα απορροής πρέπει να είναι περίπου 30%. Εάν είναι >30% έχουμε σπατάλη θρεπτικού διαλύματος και εάν είναι <15% προβλήματα μαρασμού των φυτών και συγκέντρωσης αλάτων.
Για να υπολογίσουμε το κλάσμα απορροής μετρούμε τον όγκο του διαλύματος στο δοχείο 1 και στο δοχείο 2. Τον όγκο του δοχείου 2 τον διαιρούμε με τον αριθμό των λογχών που έχουμε σε όλο τον σάκο, και αυτό με τον όγκο του δοχείου συλλογής 1. Αυτή η πράξη πολλαπλασιαζόμενη επί 100 θα μας δώσει το κλάσμα απορροής %.
Δοχείο1 = 2700 ml
Δοχείο2 (απορροής) = 1944 ml
Κλάσμα απορροής = 12%
Γιάννης Διβανές
Γεωπόνος MSc
i-CON.SHARE
