Με τις καταπράσινες, γυαλιστερές και σχήματος νεφρού καμπύλες τους, λίγα όσπρια ανταγωνίζονται τα κουκιά στην εμφάνιση. Παρόλο που χρειάζεται μια μικρή προσπάθεια για να τα αποκαλύψουμε μέσα από το διπλό λοβό τους, τα κουκιά με τη βοτανολογική ονομασία Vicia Fabas από την οικογένεια των Κυαμοειδών (Fabaceae), είναι ένα από τα παλαιότερα καλλιεργούμενα φυτά που καταναλώνονταν στην αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη. Είναι δημοφιλή στη μεσογειακή κουζίνα, έχουν ξεχωριστή γεύση και κρεμώδη υφή που τα καθιστά μια εξαιρετική προσθήκη σε μια μεγάλη ποικιλία πιάτων.
Πριν εξαπλωθούν στη Δυτική Ευρώπη, καλλιεργήθηκαν για 8000 χρόνια στη Μέση Ανατολή. Η καλλιέργειά τους ξεκίνησε από γύρω στο 6.800-6.500 π.Χ. Σήμερα, καλλιεργούνται σε όλο τον κόσμο και είναι εγγενή στη Βόρεια Αφρική και τη Νοτιοδυτική Ασία. Χρησιμοποιούνται επίσης ως ενδιάμεση καλλιέργεια για την προστασία του ευαίσθητου εδάφους, επειδή αναπτύσσονται γρήγορα και παράγουν πλούσιο φύλλωμα. Επιπλέον, όπως και τα περισσότερα όσπρια, τα κουκιά είναι σταθεροποιητές του αζώτου και αναπληρώνουν το έδαφος με αυτό το ζωτικό θρεπτικό συστατικό. Αναπτύσσονται καλύτερα σε θερμά κλίματα, αν και ανέχονται επίσης και τον πιο δροσερό καιρό. Ωστόσο, υποφέρουν από τις εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες και πρέπει να φυτευτούν σε μια περιοχή του κήπου που θα τα προστατεύει από το άμεσο ηλιακό φως.
Πρέπει να αποχωριστούν από τον λοβό τους και να αποφλοιωθούν πριν καταναλωθούν. Η εξωτερική τους φλούδα, ενώ είναι τεχνικά βρώσιμη, είναι πολύ ξυλώδης στην υφή και μειώνει την γεύση του κυρίως καρπού. Τα κουκιά δεν αποτελούν κατάλληλη τροφή για ασθενείς με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, ενώ μπορούν να προκαλέσουν αλλεργία σε όσους έχουν έλλειψη ενός ενζύμου των ερυθρών αιμοσφαιρίων, την γλυκοζο-6φωσφορική δεϋδρογενάση (G6PD) που είναι συνήθης στους κατοίκους των μεσογειακών χωρών. Η πάθηση που λέγεται «κυάμωση» εντοπίζεται κυρίως στους άνδρες και οι πάσχοντες που τυχόν καταναλώσουν ωμά κουκιά ή εισπνεύσουν τη γύρη των ανθών της κουκιάς κινδυνεύουν από μια οξεία αιμολυτική αναιμία που μπορεί να αποβεί θανατηφόρα.
Εκτός από την υπέροχη γεύση τους, τα κουκιά είναι επίσης γνωστά για την υψηλή περιεκτικότητά τους σε πρωτεΐνες και ίνες. Επιπλέον, είναι από τις σπάνιες πηγές του φυσικά απαντώμενου L-dopa, ενός σημαντικού χημικού στοιχείου που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της νόσου του Parkinson.
Ένα φλιτζάνι (170 g) προσφέρει: | |
---|---|
Πρωτεΐνη | 12,9 g |
Νερό | 122 g |
Ίνες | 9,2 g |
Συνολικό λίπος | 0,7 g |
Συνολικές θερμίδες | 783 KJ |
Ωμέγα-3 λιπαρά οξέα | 20,4 mg |
Ωμέγα-6 λιπαρά οξέα | 258 mg |
Συνολικoύς υδατάνθρακες | 33,4 g |
Σάκχαρα | 3,1 g |
Βιταμίνη Α | 1,7 mcg |
Βήτα καροτίνη | 15,3 mcg |
Ριβοφλαβίνη | 0,2 mg |
Νιασίνη | 1,2 mg |
Θειαμίνη | 0,2 mg |
Βιταμίνη Β6 | 0,1 mg |
Φυλλικό οξύ | 177 mcg |
Βιταμίνη Κ | 4,9 mcg |
Βιταμίνη C | 0,5 mg |
Παντοθενικό οξύ | 0,3 mg |
Χολίνη | 52 mg |
Ασβέστιο | 61,2 mg |
Σίδηρο | 2,5 mg |
Μαγνήσιο | 73,1 mg |
Φωσφόρο | 212 mg |
Κάλιο | 456 mg |
Ψευδάργυρο | 1,7 mg |
Χαλκό | 0,4 mg |
Σελήνιο | 4,4 mcg |
Νάτριο | 8,5 mg |
Πηγή: www.itrofi.gr