Οι επεμβάσεις που προτείνονται για αυτή την περίοδο έχουν ως βασικό σκοπό την μείωση του πληθυσμού των εντόμων και των αρχικών μολυσμάτων των μυκητολογικών και βακτηριακών προσβολών σε καλλιέργειες μηλιάς και αχλαδιάς.
Οι σημαντικότερες ασθένειες στα μηλοειδή είναι το φουζικλάδιο και το βακτηριακό κάψιμο, ενώ οι σημαντικότεροι εχθροί είναι η ψύλλα και ο κόκκινος τετράνυχος.
Φουζικλάδιο, ονομάζεται η προσβολή του μύκητα Venturia inaequalis. Η αντιμετώπιση κατά την διάρκεια της βλαστικής περιόδου γίνεται τόσο με ψεκασμούς εξειδικευμένων φυτοπροστατευτικών προϊόντων όσο και με κλάδεμα και καταστροφή των προσβεβλημένων κλάδων με φωτιά κατά την διάρκεια του χειμώνα. Τα πεσμένα φύλλα προτείνεται να παραχώνονται όπου είναι εφικτό, διαφορετικά να ψεκάζονται με ουρία που επιταχύνει την αποσύνθεση.
Το βακτηριακό κάψιμο οφείλεται στον μύκητα Erwinia amylovora. Η ασθένεια δεν αντιμετωπίζεται μετά τη μόλυνση. Για την αντιμετώπιση της εφαρμόζονται προληπτικά καλλιεργητικά μέτρα, όπως το ξερίζωμα και κάψιμο όλων των προσβεβλημένων δένδρων. Ακόμα, το αυστηρό κλάδεμα των προσβεβλημένων δένδρων όλη τη βλαστική περίοδο με αφαίρεση και μεγάλου μέρους του υγιούς τμήματος.
Η ψύλλα (Cacopsylla sp.) είναι από τους σημαντικότερους εχθρούς της αχλαδιάς. Για την σωστή αντιμετώπιση του εντόμου θα πρέπει να γίνει αποτελεσματική καταπολέμηση των πληθυσμών της διαχειμάζουσας γενιάς με εφαρμογή χειμερινών λαδιών, πυρεθρινών ή με μείγμα των δύο, τα οποία δρουν αποτρεπτικά καθυστερώντας την ωοτοκία του εντόμου, κάνοντας τους επόμενους ψεκασμούς πιο αποτελεσματικούς.
Επίσης οι χειμερινοί ψεκασμοί είναι απαραίτητοι και εναντίον του κόκκινου τετράνυχου (Panonychus ulmi). Το πρόβλημα των τετρανύχων μπορεί να εξελιχθεί σε πολύ σοβαρό αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα και με ορθολογικό τρόπο. Θα πρέπει να γίνει καλή διαβροχή των δένδρων, επειδή τα αβγά του κόκκινου τετράνυχου εναποτίθενται σε προφυλαγμένες θέσεις στα κλαδιά των δένδρων. Οι ψεκασμοί με χειμερινά λάδια πρέπει να γίνονται κατά την διάρκεια του λήθαργου μέχρι και το φούσκωμα των οθφαλμών.
