Ιδιαίτερα αγαπημένη δενδροκαλλιέργεια είναι αυτή του κερασιού. Επιλέγεται σε πολλές περιοχές ανά την Ελλάδα. Τα τελευταία χρόνια σημειώνεται άνοδος στις εξαγωγές και σε συνδυασμό με τις ικανοποιητικές τιμές, κερδίζει συνεχώς το ενδιαφέρον νέων αλλά και παλαιότερων παραγωγών. Η κερασιά μπορεί να καλλιεργηθεί για την παραγωγή καρπών, για ξυλεία και ως καλλωπιστικό.
Είναι ορθόκλαδο δέντρο και βγάζει καρπούς στα πλάγια. Τα κλαδιά έχουν βλαστοφόρους, ανθοφόρους οφθαλμούς και ροζέτες. Κάθε οφθαλμός έχει 3-4 άνθη. Τα περισσότερα είδη κερασιάς έχουν φύλλα μεσαίου μεγέθους, λεία με οδοντωτές παρυφές. Το χρώμα των ανθέων μπορεί να είναι λευκό, ρόδινο, κίτρινο ή πράσινο. Ανάλογα με την ποικιλία, η κερασιά μπορεί να είναι αυτογόνιμη (μπορεί να γονιμοποιηθεί μόνη της) ή αυτόστειρη (δεν μπορεί να γονιμοποιηθεί μόνη της και χρειάζεται επικονιάστρια ποικιλία), ο καρπός είναι δρύπη με μακρύ ποδίσκο και πυρήνα μικρό και λείο. Το κεράσι μπορεί να είναι τραγανό ή απαλό και χρησιμοποιείται για νωπή κατανάλωση ή μεταποίηση (γλυκό, μαρμελάδα κ.α.), το χρώμα του μπορεί να είναι ερυθρό, μελανό, ξανθό ή γαλανό και το σχήμα στρογγυλό ή καρδιόσχημο.
Η καλλιέργεια απαιτεί ιδιαίτερη φροντίδα, ξεκινώντας από την σωστή επιλογή ποικιλίας και τρόπου εγκατάστασης. Οι καταλληλότερες περιοχές για την εγκατάσταση ενός κερασεώνα είναι οι:
Ορεινές περιοχές μέχρι 800 μέτρα υψόμετρο, ημιορεινές, λοφώδεις και πεδινές
Περιοχές που να μην είναι θύλακες παγετών
Περιοχές που δεν εμφανίζουν υψηλή ατμοσφαιρική υγρασία και συχνές βροχοπτώσεις κατά την περίοδο της άνθισης και της ωρίμανσης του καρπού
Περιοχές ευάερες και ηλιόλουστες με μεσημβρινή έκθεση
Ένα ακόμα σημαντικό κριτήριο επιλογής της περιοχής εγκατάστασης της καλλιέργειας είναι και ο τύπος του εδάφους. Τα καταλληλότερα εδάφη για την καλλιέργεια της κερασιάς είναι:
Βαθιά πηλώδη, πηλοαμμώδη, αμμοπηλώδη ή χαλικώδη καθώς και τα αργιλώδη εδάφη κοκκινόχρωμα με ικανοποιητική περιεκτικότητα σε άμμο ή σε χονδρόκοκκο υλικό
Εδάφη που κρατούν υγρασία αλλά στραγγίζουν καλά και γρήγορα
Αρδεύσιμα εδάφη
Εδάφη με pH από 6 έως 7,5
Σε έναν νέο κερασεώνα πρέπει να επιλέγεται ικανοποιητικός αριθμός ποικιλιών, ανάλογα με την έκταση του οπωρώνα, το εύρος του χρόνου ωρίμανσης του καρπού που επιθυμεί ο παραγωγός καθώς και το διαθέσιμο εργατικό δυναμικό, για να επιτυγχάνονται καλύτερα αποτελέσματα επικονίασης και να διευκολύνονται οι εργασίες συγκομιδής. Συνίσταται να χρησιμοποιούνται ζωηρές ποικιλίες στα νάνα και στα ημινάνα υποκείμενα.Η επιλογή των υποκειμένων πρέπει να γίνει βάσει του συστήματος διαμόρφωσης που θα χρησιμοποιηθεί, των δυνατοτήτων και ιδιαιτεροτήτων του εδάφους, της αντοχής τους στους εχθρούς και ασθένειες του ριζικού συστήματος και του λαιμού, της προσαρμοστικότητας τους στις εκάστοτε κλιματικές αντιξοότητες και της ζωηρότητας των ποικιλιών που θα εμβολιαστούν.
Έλενα Μποσνάκη
Agronomist MSc, Digital Marketer
i-CON.SHARE
