Είναι ο σπουδαιότερος εχθρός της φιστικιάς. Έχει μια γενεά το χρόνο και διαχειμάζει σαν προνύμφη μέσα στους καρπούς που έχουν μείνει στο δένδρο ή έχουν πέσει στο έδαφος. Τα ακμαία βγαίνουν από τους μουμιοποιημένους καρπούς του προηγούμενου έτους, ανοίγοντας με τη γνάθο τους μια οπή. Τα περισσότερα είναι θηλυκά και ωοτοκούν εντός των νέων καρπών τρεις ημέρες μετά την εμφάνισή τους.
Πραγματοποιούμε την αντιμετώπιση του εντόμου με παρακολούθηση της γενεάς του. Με το που εξέλθει από το «κουκούλι» του πρέπει να εφαρμόσουμε εγκεκριμένο φυτοπροστατευτικό σκεύασμα για την εξόντωσή του, έτσι ώστε να μη προλάβει να προβεί σε ωοτοκία στους καρπούς. Οι ψεκασμοί αυτοί θα πρέπει να επαναλαμβάνονται κάθε 7-10 ημέρες μέχρι την ξυλοποίηση του περικαρπίου. Η περίοδος εμφάνισης των πρώτων πτήσεων διαφέρει από περιοχή και χρονιά ανάλογα και τις καιρικές συνθήκες. Οι παραγωγοί πρέπει επίσης να παρακολουθούν τις παγίδες.
Εγκεκριμένες δραστικές ουσίες: aluminium silicate (kaolin), deltamethrin, phosmet.
Ο πληθυσμός της ψύλλας, εάν δεν ελεγχθεί εγκαίρως, μπορεί να πληθύνει σε υψηλά επίπεδα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, με αποτέλεσμα τη σημαντική εξασθένηση της καλλιέργειας. Συνίσταται στους παραγωγούς να ελέγχουν την καλλιέργειά τους για την πιθανή παρουσία του εντόμου και στην περίπτωση που παρατηρήσουν προσβολές, να διενεργήσουν ψεκασμό με ένα εγκεκριμένο φυτοπροστατευτικό εντομοκτόνο για την καλλιέργεια.
Εγκεκριμένες δραστικές ουσίες: aluminium silicate (kaolin), fenoxycarb, paraffin oil/cas 64742-46-7, phosmet, spinetoram, spinosad.
Είναι το κυριότερο ξυλοφάγο έντομο της φιστικιάς και βγαίνει την άνοιξη (Απρίλιο – Μάιο). Προσβάλλει κυρίως τα εξασθενημένα από διάφορες αιτίες δένδρα. Καταστρέφει τους ξυλοφόρους οφθαλμούς, καθώς και τη νεαρή βλάστηση, ορύσσοντας στοές διατροφής και προκαλώντας ξηράνσεις. Τα ακμαία αρχίζουν να εγκαταλείπουν τις στοές διατροφής όταν το φυτό μπαίνει σε λήθαργο (τέλος φθινοπώρου – αρχές χειμώνα) και μετακινούνται σε εξασθενημένους ή ημίξερους βλαστούς, ή σε κλάδους εγκαταλελειμμένους στο έδαφος, όπου ορύσσουν στοές αναπαραγωγής και διαχειμάζουν.
Η καταπολέμηση βασίζεται κυρίως σε καλλιεργητικά μέτρα, τα οποία όλοι οι καλλιεργητές μιας περιοχής πρέπει να εφαρμόζουν σχολαστικά κάθε χρόνο, ώστε τα έντομα να μη μεταναστεύουν από τα προσβεβλημένα δενδροκομεία στα υγιή.
Γιάννης Διβανές
Γεωπόνος MSc
i-CON.SHARE