Το αγγούρι είναι καρπός φυτού της οικογένειας των Κολοκυνθοειδών (όπως το πεπόνι, το καρπούζι και το κολοκύθι). Το αγγούρι το καλλιεργούμε το καλοκαίρι στην ύπαιθρο και τον υπόλοιπο χρόνο σε θερμοκήπια, γιατί είναι ευαίσθητο στο κρύο. Τα τελευταία χρόνια, καλλιεργούνται πολλά υβρίδια που τα κατηγοριοποιούμε σε δύο μεγάλες κατηγορίες, τα μεγαλόκαρπα και τα μικρόκαρπα. Τα μεγαλόκαρπα αγγούρια κατέχουν τη «μερίδα του λέοντος» στην αγορά και το εξαγωγικό εμπόριο.
Καλλιεργητικές φροντίδες / Περιποιήσεις πριν τη σπορά αγγουριού / Προετοιμασία εδάφους
Η καλλιέργεια απαιτεί πολύ καλή προετοιμασία του εδάφους και απολύμανση του, με χημικά ή καλλιεργητικά μέσα, όπως την εδαφοκάλυψη με μαύρο πλαστικό πριν τη φύτευση των φυτών, το οποίο στρώνεται κατά λωρίδες στις γραμμές φύτευσης και αποσκοπεί στην καταπολέμηση των ζιζανίων.
Ο σπόρος του αγγουριού σπέρνεται σε εξειδικευμένα φυτώρια και τα φυτά που παράγει μπορεί να είναι αυτόρριζα ή εμβολιασμένα σε ειδικά, ανθεκτικά σε ασθένειες υποκείμενα. Πραγματοποιούμε τη φύτευση σε ζεύγη γραμμών ή και απλές γραμμές, με κατεύθυνση από Βορρά προς Νότο, κάτω ακριβώς από τα σύρματα στήριξης (στο θερμοκήπιο).
Αποστάσεις φυτών μεταξύ του ζεύγους γραμμών 0.80 m.
Αποστάσεις μεταξύ δυο διαδοχικών ζευγών 1.50-1.70 m
Αποστάσεις φυτών επί της γραμμής 0.50 m
1.600 – 1.700 φυτά ανά στρέμμα, στην ύπαιθρο, ενώ στο θερμοκήπιο είναι μικρότερες οι αποστάσεις φύτευσης, 1.20 x 0.50 m.
Το αγγούρι είναι φυτό με μεγάλες απαιτήσεις σε νερό. Το πότισμα το πραγματοποιούμε με σταγόνες και υπολογίζουμε ότι για μία καλλιεργητική περίοδο απαιτεί περίπου 600 m3 ανά στρέμμα. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνουμε στην ποιότητα του νερού ποτίσματος (περιεκτικότητα σε άλατα). Ταυτόχρονα με το πότισμα πραγματοποιούμε και λίπανση με υδατοδιαλυτά λιπάσματα.
Η παραγωγή του φυτού του αγγουριού έχει πολύ μεγάλη σχέση με το κλάδεμά του. Συνήθως, αφαιρούμε τους πλευρικούς βλαστούς ώστε το φυτό να αναπτύξει ένα κεντρικό δυνατό στέλεχος και να αρχίσει το δέσιμο των καρπών το συντομότερο δυνατό.
Η καλλιέργειά του διαρκεί συνήθως 5-6 μήνες, ανάλογα με τις συνθήκες της αγοράς (τιμές καρπού). Ο καρπός συγκομίζεται άγουρος και το κριτήριο της συγκομιδής είναι το μέγεθός του (μεγαλόκαρπα αγγούρια στα 25-30 cm και τα μικρόκαρπα αγγούρια στα 10-15 cm). Η παραγωγή φτάνει στους 2-4 τόνους/στρέμμα στις υπαίθριες καλλιέργειες και στους 8-12 τόνους/στρέμμα στις θερμοκηπιακές.
Εχθροί και ασθένειες αγγουριάς
Το αγγούρι ως φυτό προσβάλλεται από πολλούς εχθρούς και ασθένειες.
Οι κυριότερες είναι:
Εντομολογικοί εχθροί: Αφίδα, Θρίπας, Αλευρώδης, Τετράνυχος, Νηματώδεις
Μυκητολογικές ασθένειες: Περονόσπορος, Βοτρύτης, Ωίδιο, Φουζάριο,Σκληρωτίνια,
Βακτηριολογικές προσβολές: Βακτηρίωση – Μαρασμός του στελέχους.
Ιολογικές προσβολές: Μωσαϊκό του αγγουριού.
Η αντιμετώπιση τους γίνεται χημικά, με καλλιεργητικά μέτρα ή με ανθεκτικά υβρίδια, πάντοτε με εγκεκριμένα σκευάσματα φυτοπροστασίας και σύμφωνα με τις οδηγίες των τοπικών γεωπόνων.
